Jest to luźne tłumaczenie z "Understanding the Proces of Creation" Książki: African Religion vol.1 : ANunian Theolog, s.47-51 napisane przez Dr. Muata Ashy
Cz.1 tłumaczenia.
W mitologii starożytnego Egiptu istniało kilka systemów "Boga Wysokiego". Najwyższy Bóg oznacza najwyższego Boga lub też Boginię który jest w konkretnym systemie teologicznym uważany za pierwotne Bóstwo z którego emanowali wszyscy inni Bogowie jako siły kosmiczne. Tak więc Ozyrys który jest znany jako Pa Neter lub Bóg (Bóg Najwyższy), Stworzenie składa się z sił kosmicznych pochodzących od Ozyrysa. Siły kosmiczne to neters lub bogowie i boginie.
Ważne jest, aby zrozumieć że Wysocy Bogowie i Boginie, a także Egipskie Trójcy wywodzą się z tej samej transcendentalnej Najwyższej Istoty która nie ma imienia ani formy ale była nazywana Neter Neteri (Neter nad Neters - lub Istota Najwyższa nad wszystkicmi bogami i boginiami) i Neb-er-tcher.
W religii Starożytnego Egiptu istniało kilka form Trójcy zależnie od miejsca geograficznego nauczania. Były to między innymi:
- Amun-Mut-Khons,
- Path-Sekhmet-Nefertem,
- Horus-Hathor-Harsomtus (Młodszy Horus),
- Khnum-Anukis-Satis,
- Ptah-Seker-Ausar(Ozyrys),
- I najbardziej popularna Trójca w Starożytnym Egipcie - Ozyrys-Isis-Horus.
Tajemnice Anu są uważane za najstarsze przedstawienie nauk o Stworzeniu i które stworzyło podstawę do rozwinięcia nauki mistycznej duchowości, którą podążali w tajemniczym mieście Hetkaplah poprzez Boskość imienia Ptah i Tajemnicy Newt (Waset lub Teby), poprzez Świętość w imieniu Amun. Z każdym kolejnym wkładem, nauczanie stawało się coraz bardziej wyrafinowane, aż osiągnęło kwintesencję w Hymnie do Amona. Tak więc podczas gdy wszystkie Trójcy w Starożytnym Egipcie (Amin-Ra-Ptah) są spokrewnione, na swój własny opiekuńczy sposób przyjmują postać Najwyższej Boskości lub Istoty Najwyższej z imieniem i formą. Jakkolwiek, jak widzieliśmy, są one jedynie reprezentantami lub symbolami (reprezentacją z imieniem i formą) transcendentalnej androgynicznej Boskości, która nie ma imienia ani formy o której mówi się jako Nebertcher. Zrozumienie tego ma ogromne implikacje do zrozumienia Religii Starożytnego Egiptu i jej przesłania w odniesieniu do ludzkiej duszy ponieważ jest ona spokrewniona z Nebercher tak jak i Trójca jest spokrewniona z Nebertcher.
Proces tworzenia jest wyjaśniony w postaci kosmicznego systemu dla lepszego zrozumienia. Kosmologia to gałąź filozofii zajmującej się pochodzeniem, procesem oraz strukturą wszechświata. Kosmologia to astrofizyczne badania stworzenia i ewolucji wszechświata. Obie te dyscypliny są nieodłącznymi aspektami filozofii Egiptu poprzez główne religijne systemy lub Kompanie bogów i bogiń. Kompania bogów i bogiń jest grupą bóstw symbolizujących określoną kosmiczną siłę, która emanuje z wszechobejmującej Najwyższej Istoty, z której woli się wyłonili. Jaźń lub Najwyższa Istota, manifestuje stworzenie poprzez właściwości i zasady reprezentowane przez Pauli (Kompanię bogów i bogiń - kosmiczne prawa natury). System lub kompania bogów i bogiń Anu jest uważany za najstarszy i stanowi podstawę dla Trójcy Ozyrysa. Przedstawia to poniższy diagram:
Nun
Ra-Tem
Hetheru-Djethuti-Maat
Shu-Tefnut
Geb-Nut
Set~Nebther Asar-Aset Asar-Nebthet
Heru-Ur Apuat
Powyższy diagram pokazuje, że Pauti, czyli twórcze zasady zawarte są w pierwotnych bogach i boginiach stworzenia, emanowały z Najwyższej Istoty. Ra lub Ra-Tem wyłonił się z "Nu", z Pierwotnych wód, ukrytej esencji, i zaczął żeglować "Łodzią Milionów Lat" w której skład wchodziło towarzystwo bogów i bogiń.
Na jego łodzi pojawili się "Neteru" czyli kosmiczne zasady tworzenia. Neteru Pauti to Ra-Atum (Tem, Tum, Atum), Shu, Tefnut, Geb, Nut, Asar, Aset, Set i Nebthet. Hethor, Djehuti i Maat reprezentują atrybuty Najwyższej Istoty jako samej Rzeczy lub podłoża które tworzy. Shu, Tefnut, Geb, Nut, Asar (Ozyrys), Aset (Izyda), Set i Nebther (Neftyda) reprezentują zasady dzięki którym przejawia się stworzenie.
Apuat lub Anubis nie są częścią Enneady. Reprezentują cechę intelektualnej dyskryminacji w micie Ozyrysa. "Żeglarstwo" oznacza początek ruchu w stworzeniu. Ruch oznacza, że zdarzenia zachodzące w czasie i przestrzeni, a zatem, wszechświat zjawiskowy powstaje jako poruszająca się masa esencji, którą nazywamy elementami. Przed tym ruchem istniał pierwotny stan bytu bez żadnej formy i bez istnienia w czasie ani w przestrzeni.
W ten sposób, osoba wtajemniczona powinna zrozumieć że wszyscy bogowie i boginie są w rzeczywistości symbolami, z imionami i formami, które reprezentują Boskość w różnych przejawionych formach natury. Daje to dwuaspektową formę religii, w której istnieje aspekt osobowy i Transcendentalny aspekt Boga.
Aspekt osobowy jest utrwalony w czasie i przestrzeni z imieniem oraz formą. Ta forma jest łatwo zrozumiana dla mas ludzkich istnień o przeciętnej świadomości duchowej i jest używana w mitach i opowieściach. Drugi aspekt, strona Transcendentalna, kieruje nasze zainteresowanie ku temu, co leży poza symboliczną formą. Jest to niezamanifestowana forma Boskości, wyrażona w mistycznych naukach religijnej mitologii. Zatem Najwyższy Bóg jest personalnym symbolem lub też reprezentacją z imieniem i formą, bezimiennej, bezforemnej, niezamanifestowanej Istoty Najwyższej.
Komentarze
Prześlij komentarz